Een reden waarom het Mangalitza niet meer zo populair was: ze moeten kunnen wroeten en verdragen geen kleine hokken zonder vrije uitloop.
Ze zijn ook zeer resistent tegen ziektes. De Mangalitza’s zijn sterk behaard en hebben in de winter zelfs lang krullend haar, wat ze lekker warm houdt. Daarom noemen sommige mensen het ook een ‘wollvarken of woelvarken.
Ook hebben ze een donkere huid, wat hen in de zomer weer goed beschermd tegen zonnebrand. Het ras is buitengewoon goed bestand tegen strenge kou en hitte.
Het is daarom een zeer sterk en gezond ras. Mangalitza’s hebben, mits ze goed gehouden worden, een heel rustig, lief en sociaal karakter. De zeugen werpen drie tomen (worpen) in twee jaar van gemiddeld acht biggen. Zij dragen net als alle varkensrassen: 3 maanden, 3 weken en 3 dagen dus ca 116 dagen.
Van het Mangalitza is nog maar een gering aantal op de hele wereld over! Ze waren in 1970 bijna uitgestorven. Gelukkig komt daar nu verandering in.
Bron: (en voor meer informatie over dit bijzondere ras) mangalitzablog.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten