aankomend jaar ook nog wat biggetjes.
Nogal onverwachts kwamen deze twee op mijn pad en ik ben er echt super blij mee. Ze zijn heel mak ook al kennen ze ons nog niet. Erik kon de beer vanmiddag al aaien dus dat is een goed begin.
Gingen uit zichzelf de geleende paardenkar in waar ze zich heerlijk nestelde in de berg stro
en tegoed deden aan alle wortels en appels die ik als lokmiddel had uitgestrooid.
Thuis aan gekomen liepen ze rustig achter elkaar aan de wei in en genoten van het eten en namen de tijd om alles te verkennen.
Toen het donker was ben ik nog even wezen kijken en ze lagen heerlijk in het hok, lekker diep in het stro tegen elkaar aan gekropen te slapen af en toe wat geknor, hopenlijk van tevredenheid.
Nu alleen nog 2 namen verzinnen voor de zeug en de beer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten